„Requiem dla mordercy”. Kiedy zabójca kocha muzykę poważną

W 1999 r. Douglas Jackson, reżyser „Wroga naturalnego” z Donaldem Sutherlandem w roli głównej, zrealizował skromny thriller, w którym akcja toczy się wokół muzyki poważnej. „Requiem dla mordercy” (Requiem for Murder) pod koniec XX wieku przeszło całkowicie niezauważone i cóż, nadal mało kto pamięta ten film. Fani kryminałów i nastrojowych thrillerów mogą być z seansu zadowoleni. Ale tylko, jeśli nie będą nadmiernie doszukiwać się schematów, które film Jacksona powiela niemal od pierwszej sceny.

Bohaterką „Requiem dla mordercy” jest Anne Winslow (Molly Ringwald, gwiazda „Klubu winowajców” i „Dziewczyny w różowej sukience”), popularna prezenterka radiowa, która prowadzi program poświęcony muzyce klasycznej. Jej głos (prezenterki radiowe w thrillerach z lat 90. nie mają szczęścia do słuchaczy) i muzyczny smak uwodzą słuchaczy, w tym także psychopatę, który z miłości do Anne zaczyna mordować tych, którzy jej podpadli, albo sprawili przykrość. Przed każdym zabójstwem śle do rozgłośni bukiet czerwonych róż.

Anne nie ma pojęcia, kto może stać za morderstwami. Czy jest to jej kolega z pracy? A może specjalista od muzyki klasycznej, którego odtrąciła? Możliwości jest kilka, a w rozwiązaniu zagadki pomoże Anne bystry detektyw Heinz (słynący raczej z ról czarnych charakterów Christopher Heyerdahl), z którym połączy ją miłość do wielkich kompozytorów i oczywiście – romans.

Rozwiązanie zagadki jak to w thrillerach telewizyjnych z lat 90. nie zaskakuje. Film Jacksona ma interesujący klimat, spotęgowany przez wykorzystanie muzyki poważnej na ścieżce dźwiękowej. Molly Ringwald pod koniec lat 90., podobnie jak wiele dziecięcych gwiazd poprzedniej dekady, zmagała się z brakiem interesujących propozycji filmowych. I „Requiem dla mordercy” jest na to niestety przykładem. Film ogląda się z zainteresowaniem, ale to samo można powiedzieć o wielu kryminałach powstałych w tamtym okresie. Oprócz Ringwald i Heyerdahla w filmie występują jeszcze m.in. Lynne Adams („Cieśla”) i Chris Mulkey („Miasteczko Twin Peaks” i „Elektroniczna zjawa”), który tutaj wciela się w wybitnie oślizgłego typa i rzecz jasna ląduje na szczycie listy podejrzanych detektywa Heinza. I widza zresztą też.