„Wiedźmy”. Największa trauma z dzieciństwa

Nie było dla mnie w dzieciństwie większej traumy niż widok Anjelici Huston w charakteryzacji Wielkiej Wiedźmy po przemianie. Była stałą bohaterką moich koszmarów i do dziś, gdy oglądam „Wiedźmy” na widok łysej głowy, haczykowatego nosa i włochatej brody, po plecach przebiega mi dreszcz przerażenia. Huston w roli Wielkiej Wiedźmy zastąpiła Cher, którą początkowo planowano obsadzić w filmie z 1990 roku. Huston dostała rolę ku radości Roalda Dahla, autora książkowych „Wiedźm”, który od samego początku w tej roli wyobrażał sobie właśnie ją.

Roald Dahl, kultowy autor książek dla dzieci, który dał nam m.in. „Charliego i Fabrykę Czekolady” oraz „Matyldę”, napisał „Wiedźmy” na początku lat 80., a książka po raz pierwszy wydana została w 1983 roku. Na filmową adaptację trzeba było poczekać siedem lat, ale było warto. Producentem filmu był Jim Henson, legendarny twórca Muppetów, „Labiryntu” i „Ciemnego kryształu”. A na stołku reżyserskim zasiadł Nicolas Roeg, który w 1990 roku na koncie miał m.in. przerażające „Nie oglądaj się teraz” i „Człowieka, który spadł na ziemię”.

„Wiedźmy” to opowieść o chłopcu, który wraz z babcią, podczas pobytu w luksusowym kurorcie, wpada na trop międzynarodowej organizacji czarownic, które pod wodzą przerażającej Wielkiej wiedźmy planują, jakby się tu pozbyć wszystkich dzieci w Anglii. Na szczęście, chłopiec jest niezwykle bystry, a babcia ma doświadczenie jako łowca czarownic.

Pomimo drobnych różnic pomiędzy filmową, a książkową wersją, Roegowi udało się oddać nie tylko klimat oryginału, ale te z – jej satyryczny charakter. Co prawda, sam Dahl nie był zachwycony ekranizacją, Hensonowi udało się jednak przekonać pisarza do jej ostatecznej wersji. Dahl początkowo był oburzony nie tylko makabrą i autentyczną grozą występującą w filmie. Oprócz tego, twierdził , że obraz jest wulgarny i zbyt dosłowny. Nie podobało mu się też zmienione zakończenie.

Charakteryzacja Huston do roli Wielkiej Wiedźmy po zerwaniu peruki a’la Kleopatra trwała osiem godzin. Aktorka świetnie spisała się w tej roli, choć odpowiedzialna jest zapewne za wiele nieprzespanych nocy. Scena konferencji czarownic, podczas której wiedźmy z ulgą zrzucają swoje przebrania, prezentując światu szpetne oblicze to majstersztyk. Niektórzy krytycy dopatrywali się w niej krytyki feminizmu, inni – widzieli w nim po prostu mroczne fantasy z rewelacyjną Huston, która wyraźnie świetnie bawiła się na planie kreując jedną z najbardziej ikonicznych wiedźm w historii kina.

„Wiedźmy” nie były sukcesem kasowym mimo entuzjastycznych recenzji. Być może dlatego, że mogły wydawać się nieco zbyt przerażające dla dzieci. Zarobiły na całym świecie jedynie nieco ponad 15 milionów dolarów. W obsadzie, oprócz świetnej Huston są takie nazwiska jak: Rowan Atkinson jako nieco śliski właściciel kurortu, Brenda Blethyn i Jasen Fisher w roli chłopca (w książce bezimiennego, w filmie nazwanego „Lukiem”) no i świetna Mai Zetterling, piękność z lat 60., z dwoma nominacjami do Złotej Palmy w Cannes w roli babci. „Wiedźmy” to ostatni film wyprodukowany przez Hensona.