„Wirtualna żądza”. Julie Strain i romanse przez internet

„Wirtualna żądza” („Virtual Desire”) to erotyk w najgorszym guście, softcore’owy koszmarek, który powstał w 1995 r. pod batutą Jima Wynorskiego mającego do dyspozycji wianuszek gwiazd kina klasy B. Film wykorzystuje strzępki fabuły, by prezentować widzom co kilkadziesiąt sekund kolejną wymyślną scenę seksu, a przy okazji – stanowi sympatyczny relikt połowy lat 90., kiedy to w niemal każdym filmie klasy B pojawiały się wątki związane z komputerami, ale sprawa była na tyle świeża, że nie zawsze wypadały one przekonująco.
Wynorski ma na koncie kilkanaście filmów erotycznych, a także kilkanaście filmów z Julie Strain, królową kina klasy B, która zmarła 10 stycznia 2021 r. po długiej walce z demencją. Jim Wynorski to jednak nie tylko obrotny rzemieślnik od erotyków ale i pasjonat kina, adept Rogera Cormana i twórca tak kultowych filmów jak m.in. „Nie z tej ziemi” czy „Powrót potwora z bagien”. Na plan „Wirtualnej żądzy” zaprosił swoich stałych współpracowników.

Nie należy do nich jedynie Mike Meyer, odtwórca roli Brada, głównego bohatera filmu. Meyer zagrał jeszcze tylko w jednej produkcji i nie zrobił większej kariery. Patrząc na jego wyczyny na ekranie nie można się specjalnie dziwić. Jego Brad to śliski przystojniak, którego żona zostaje zamordowana na początku filmu przez tajemniczą postać w białych szpilkach. Brad automatycznie staje się głównym podejrzanym, o czym informuje go nonszalancki detektyw Crank (legendarny Ross Hagen znany dzięki rolom w serii „Anioł zemsty” i filmie „Odpowiedź zbrojna”). Brad postanawia wówczas powiedzieć prawdę. Oto wiele miesięcy wcześniej wpadł w spiralę zdrady i przy pomocy internetu zaczął poznawać piękne kobiety, z którymi sypiał za plecami żony realizując swoje i ich najskrytsze fantazje. Może to któraś z nich jest zabójczynią? Film staje się wtedy festiwalem scen seksu, bo każdą z pań Brad przedstawia w krótkiej retrospekcji, co dało Wynorskiemu okazję do wyreżyserowania bardzo długich sekwencji erotycznych. Na scenę wchodzą wtedy właśnie Julie Strain jako seksowna Sasha, nieżyjąca już Lorissa McComas, gwiazda porno Shanna McCullough, kolejna gwiazda kina dla dorosłych Tammy Parks oraz Peggy Trentini.

Siostrę zamordowanej gra Gail Thackray, znana dzięki dwóm innych filmom Wynorskiego – „Hard to Kill” oraz „Nocny koszmar”. Pomoże ona Bradowi rozwikłać zagadkę śmierci jego żony. ale nie oszukujmy się, żadnego widza tego filmu nie interesuje tak naprawdę, kto ją zamordował.