„Diabelska plansza 2”. Nie takie złe, choć bardzo podobne

Pierwsza „Diabelska plansza” premierę miała w 1986 r. i opowiadała o klasycznym trójkącie miłosnym (chłopak, ex-chłopak i piękna kobieta) w obliczu szatańskich mocy przywołanych przez złowrogą planszę Ouija. Horror w reżyserii i na podstawie scenariusza Kevina Tenneya („Noc demonów”, „Tajemnicza piwnica”) miał fajny klimacik, kilka niezłych scen. Tawny Kitaen (uwodzicielkę z teledysków „Whitesnake”) w głównej roli i sznyt klipów teledysku prosto z anteny MTV.

Ten przyzwoity horror mógł też pochwalić się niezłym wynikiem kasowym i rosnącym gronem fanów, którzy wyrywali sobie kasetę z filmem Tenneya w wypożyczalniach. Nic więc dziwnego, że Tenney postanowił powtórzyć swój sukces. I w 1993 r. do kin wszedł sequel „Diabelskiej planszy”.

fot. kadr z filmu

„Diabelska plansza 2”. Brzmi podobnie?

Podobieństw pomiędzy dwoma częściami serii jest sporo. Tenney znowu zasiadł na stołku reżyserskim i napisał scenariusz, który niewiele różnił się od oryginału. W centrum wydarzeń znowu jest dziewczyna. Tym razem – nieco zahukana, nieśmiała i niezbyt asertywna Paige, która marzy o byciu artystką, ale pracuje jako księgowa. Właśnie rozstała się z chłopakiem i wynajęła artystyczny loft w kiepskiej dzielnicy. Były chłopak nie daje jej spokoju, ale na scenę wchodzi sympatyczny brat właścicielki budynku. Czy to jej rycerz na białym koniu?

Wszystko zmierzałoby do szczęśliwego końca, gdyby nie to, że poprzednia lokatorka mieszkania Paige została zamordowana i komunikując się z niedoszłą artystką poprzez planszę Ouija domaga się sprawiedliwości. Paige początkowo nabiera dzięki duchowi niezależności, staje się też bardziej wyzwolona, ale demon szybko wyciąga szpony po więcej i dziewczyna jest na dobrej drodze do opętania.

Na szczęście ex-chłopak pospieszy jej z pomocą i wspólnie rozwiążą zagadkę morderstwa. Duch zamordowanej jednak daleki będzie od wdzięczności. Ma chrapkę na ciało Paige, które chce przejąć i zacząć nowe życie (na tyle, na ile to możliwe). Wszystko to jest bardzo przewidywalne, ale wciąga i nie wywołuje bólu oczu.

fot. kadr z filmu

Po raz drugi i po raz trzeci

Główną rolę gra tu Amy Dolenz, popularna w latach 80. i 90. gwiazdka takich filmów, jak m.in. „Kleszcze”, „Dzieci nocy”, „Na ratunek” i „Nie kupisz miłości”. Jej kariera aktorska nieco przyhamowała w 2010 r., ale Dolenz napisała książkę dla dzieci spełnia się w innych dziedzinach. Partnerują jej m.in. zabójczo przystojny Timothy Gibbs („Santa Barbara”) i znana z filmów „Wikidajło”, „Doktor Mordrid” i „Na fali” Julie Michaels. Na dalekim trzecim planie wypatrujcie znanego z części pierwszej Todda Allena.

„Diabelska plansza 2” to nie jedyny sequel filmu z 1986 r. Trzecia część powstała w 1995 r. i trafiła od razu na rynek VHS. Tenney tym razem nie reżyserował. Plotki głoszą, że odmówił nakręcenia scen z nagą Dolenz, przez co producenci zrezygnowali z jego usług.

Film znajdziecie np. na Amazonie.