„Taniec ze śmiercią”. Krew, striptiz i Lisa Kudrow w jednej z pierwszych ról

Wszyscy, którzy oglądali thriller „Stripped to Kill” z 1987 r. rozpoznają w „Tańcu ze śmiercią” (1992) liczne inspiracje filmem Katt Shea, reżyserki, która wielokrotnie pracowała w latach 80. i 90. z Rogerem Cormanem. To on „Taniec ze śmiercią” wyprodukował, podobnie jak wiele thrillerów erotycznych przeznaczonych od razu na półki wypożyczalni VHS.
Shea na koncie, oprócz dwóch części „Stripped to Kill”, ma też „Taniec przeklętych” i „Trujący bluszcz” z Drew Barrymore.
W jednym z wywiadów powiedziała wprost, że scenariusz „Tańca ze śmiercią” to po prostu przepisany i zmieniony dla przyzwoitości skrypt „Stripped to Kill” – opowieści o pani detektyw, która pod przykrywką przenika do środowiska striptizerek i obskurnych barów ze striptizem, aby owijając się wokół rury zdemaskować mordercę.

Kto zabił? Raczej bez niespodzianek

W „Tańcu ze śmiercią” dokładnie to samo robi Kelly – dziennikarka z ambicjami, aby stać się reporterką śledczą. W Los Angeles ktoś morduje striptizerki i Kelly namawia swego wydawcę, aby zgodził się na maskaradę. Początkowo nieśmiała odkrywa w sobie seksowną uwodzicielkę. Na horyzoncie pojawi się przystojny detektyw, z którym Kelly połączy siły, a wśród jej nowych koleżanek będzie też zazdrosna Jodie, która zakochuje się w Kelly i chce mieć ją na wyłączność.

fot. kadr z filmu

W dodatku szef Kelly z redakcji nie mówi jej wszystkiego i skrywa brudny sekret. I jak to zwykle w thrillerach sygnowanych nazwiskiem Rogera Cormana bywa – mordercą jest ktoś z wąskiego grona bohaterów. Kto? Rozgryziecie to pewnie po 20 minutach seansu.
Reżyserem „Tańca ze śmiercią” jest Charles Philip Moore, który na koncie ma m.in. „Anioła zagłady” z Marią Ford.
Moore chyba stwierdził, że pozwoli aktorom robić to, co chcą. Nie widać, aby specjalnie się wtrącał, z drugiej strony – film powstał w zaledwie 12 dni, więc nie miał też pewnie zwyczajnie czasu na wydawanie instrukcji. W sumie, „Taniec ze śmiercią” ogląda się przyjemnie, choć wyraźnie brakuje temu filmowi głębi „Stripped to Kill”, w którym Shea miała też coś do powiedzenia o uprzedmiotowieniu kobiet i mrocznym świecie seksu i nagości za pieniądze.

Cat Sassoon kradnie show

Kelly to średnio napisana postać. Reporterka, która przekwalifikowała się na striptizerkę jest mało wiarygodna, a Kelly dodatkowo zapomina trochę, po co właściwie rozbiera się przed tłumem rozentuzjazmowanych facetów. Gra ją Barbara Alyn Woods, aktorka znana głównie jako Deb z serialu „Pogoda na miłość”. I Diane z serialowej wersji hitu familijnego „Kochanie, zmniejszyłem dzieciaki”.
Znacznie ciekawszą postacią jest Jodie, grana przez Cat Sassoon. Catya Sasoon to tragicznie zmarła córka potentata fryzjerskiego, która odeszła w wieku 33 lat na skutek przedawkowania narkotyków. Sassoon była piękną kobietą z błyskiem w oku i wspaniale sprawdzała się w rolach niedwuznacznych bohaterek, silnych babek z mocnym prawym sierpowym albo po prostu – czarnych charakterów. W swojej karierze nie nagrała się zbyt wiele, a uzależnienie sprawiło, że skazana była na drugoligowe produkcje. W „Tańcu ze śmiercią” wspaniale się ją ogląda, bo swoją charyzmą odpycha w cień resztę obsady.

fot. kadr z filmu

A ta akurat robi w „Tańcu ze śmiercią” wrażenie. W małej roli zobaczycie tu Lisę Kudrow („Przyjaciele”) na początku kariery, przystojniaka z odznaką gra znany m.in. z „Grease 2” Maxwell Caulfield, jako menadżer baru ze striptizem występuje Martin Mull (Pulkownik Musztarda z „Tropu”), a gdzieś tam w tle mignie Maria Ford („Stripped to Kill 2”, „Anioł zagłady”, „Bezlitosna rzeka”).